O demokracji, wolności, tolerancji i innych pierdołach

„A wolność to nie jest port, nie adres i nie przystań.
Wolność, to ona po to może być, żeby z niej czasem nie skorzystać.”
Poniedzielski

Na początek kilka faktów...

Włochy. Ze względu na to, że wśród ponad 100 uczniów zespołu szkół koło Rieti w środkowych Włoszech jest troje muzułmanów, zrezygnowano tam całkowicie z wszelkich elementów symboliki Bożego Narodzenia. Nie pozwolono nawet na umieszczenie gwiazdy na szkolnej choince.
Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu nakazał państwu włoskiemu wypłacenie odszkodowania Soile Lautsi, Finki z włoskim obywatelstwem. Rząd Włoch ma jej zapłacić 5 tys. euro za „straty moralne”. A te „straty” to widok zawieszone w klasach krzyży, które – jak uznali sędziowie – naruszają prawo kobiety do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Według Trybunału wieszanie krzyży w szkole narusza prawa człowieka, a konkretnie prawo do edukacji oraz prawo do wolności sumienia, wyznania i religii. Wyrok precedensowy, który spowodować może zdjęcie krzyży ze ścian szkół, przedszkoli, instytucji publicznych w wielu chrześcijańskich krajach Europy.

Wielka Brytania. Pielęgniarce Shirley Chaplin zagrożono postępowaniem dyscyplinarnym za to, że otwarcie dawała wyraz swoim przekonaniom religijnym, nosząc na szyi krzyżyk.
Z komisji adopcyjnej w Northamptonshire została usunięta lekarka – chrześcijanka dr Sheila Matthews, która pełniła w niej funkcję doradcy medycznego. Zwolnienie nastąpiło po tym, jak poprosiła, aby zezwolono jej na wstrzymanie się od głosu w sprawie rekomendacji adopcji dzieci przez pary homoseksualne. Lekarka uznała, że ze względu na przekonania zawodowe oraz religijne nie może rekomendować umieszczenia dzieci w domach partnerów tej samej płci, gdyż nie leży to w najlepszym interesie dzieci.

Szwajcaria. Z inicjatywy Szwajcarskiej Partii Ludowej zorganizowane zostało referendum w sprawie zakazu budowy minaretów. Szwajcarska Partia Ludowa argumentowała ona, że minarety symbolizują ideologiczny sprzeciw wobec szwajcarskiego porządku prawnego i postępującą islamizację kraju. W 2008 w ramach akcji „stop minaretom” SVP zebrała ponad 113 tysięcy podpisów w sprawie organizacji referendum w tej kwestii. Według jednego z inicjatorów akcji minarety „symbolizowały pragnienie władzy oraz islam, zmierzający do ustanowienia prawnego i społecznego porządku zasadniczo sprzecznego z wolnościami zagwarantowanymi w konstytucji”. Ponad 57 proc. Szwajcarów poparło w referendum zakaz budowy minaretów. Tylko cztery kantony na 26 odrzuciły propozycję prawicowej Szwajcarskiej Partii Ludowej. Jego wynik doprowadzi do zmiany artykułu 72. konstytucji, regulującego stosunki państwo – kościoły. Minister spraw zagranicznych określiła inicjatywę jako „niebezpieczną dla polityki zagranicznej i stosunków Szwajcarii z innymi państwami”. Zaznaczyła, że może się ona przyczynić do pogorszenia stosunków z państwami muzułmańskimi. Parlament Szwajcarii orzekł, że propozycje ograniczają zagwarantowaną w konstytucji wolność religijną oraz naruszają Europejską Konwencję Praw Człowieka.

W mediach zawrzało. Jak to? Zabraniać mniejszościom zachowania zgodnego z ich religią i odwiecznymi zwyczajami w imię niezakłócania ciszy? A gdzie podstawowe wolności i swobody mniejszości?
Ksenofobia, klerykalizm, prawicowy populizm – kilka łagodnych określeń, od jakich zaroiły się fora dyskusyjne, prasa, media elektroniczne.
Po przeczytaniu i wysłuchaniu iluś tam dyskusji w ciągu tych kilku dni zgłupiałem. Sięgnąłem więc po definicje, bo doszedłem do wniosku, że albo ja jestem już kompletnym nieukiem (ksenofobem, prawicowym populistą, klerykałem itp. też) albo ktoś myli pojęcia. Zakładam, że myli wyłącznie z głupoty.

Demokracja (gr. demokratia „rządy ludu”, od wyrazów demos „lud” + krateo „rządzę”) - ustrój polityczny państwa, w którym źródło władzy stanowi wola większości obywateli, stanowiona przy poszanowaniu praw mniejszości.
WIĘKSZOŚĆ PRZY POSZANOWANIU MNIEJSZOŚCI A NIE ODWROTNIE.

Abstrahuję dziś od mniejszości innych niż religijne. Wszystkiego w jednym poście objąć nie sposób.

Prawem a nie obowiązkiem większości jest zgoda na ograniczenie swoich praw kosztem praw mniejszości. Bo w demokracji to większość stanowi prawo.
Mniejszość religijna w ŻADNYM WYPADKU nie może ograniczać praw religijnych większości. A podstawowym prawem religijnym jest prawo do publicznego manifestowania swych uczuć religijnych. Państwo, jako instytucja podległa obywatelowi, dla i przez niego powołana, nie ma w żadnym wypadku prawa do ograniczania swych obywateli w publicznym manifestowaniu ich uczuć religijnych.
Jeżeli uczucia religijne większości oraz i ich okazywanie drażni mniejszości tak bardzo, że sytuacja ta jest dla nich nie do zaakceptowania, to powiem wprost – niech do zamieszkania poszukają sobie innego miejsca na świecie. Bo sytuacja, kiedy DZIEWIĘĆDZIESIĘCIU SIEDMIU dzieciakom odbiera się prawo do obchodzenia w szkole swoich świąt, bo przeszkadza to TRZEM innym jest terroryzowaniem większości przez mniejszość a nie ochroną praw mniejszości.
Tak też się składa najczęściej, że do konfliktu dochodzi na linii styku kultury chrześcijańskiej i islamskiej. W krajach islamskich (generalnie wyznaniowych) nie ma problemu mniejszości, bo te są tępione, często wyżynane (dosłownie). Nie żądam oczywiście zasady równoważności w traktowaniu mniejszości wyznaniowych. W końcu uważam, że nasza kultura stoi znacznie wyżej niż islamska. Ale przypomnę tylko, że muzułmanie tam, gdzie stanowią mniejszość są gośćmi. A nie tyle dobrym wychowaniem, ile obowiązkiem gościa jest akceptowanie praw i obyczajów ustanowionych w domu gospodarza. Jeśli gospodarz uzna, że jego gość narusza zasady gościnności, to ma prawo nie tylko osobiście wyrzucić go z domu, ile nawet wezwać policję, by mu w tym pomogła. (To tak dla przypomnienia rozruchów w Paryżu.)
Jeśli ateista czy innowierca uznaje, że krzyż na szkolnej ścianie narusza jego prawa do wychowania dziecka w ateizmie, to powinien zabrać swoje dziecko ze szkoły, w której taki krzyż wisi i przenieść je do szkoły dla ateistów lub innowierców, a nie wymagać, by pozostali uczniowie, którzy być może chcą krzyża na ścianie, podporządkowali się woli jednego. O odszkodowaniu nie wspomnę.
Prawem większości jest takie kształtowanie ustroju społecznego i politycznego, by to jej żyło się dobrze. Jeżeli większości krzyż na ścianie szkoły, przedszkola czy instytucji jest potrzebnym, to jej prawem jest go tam powiesić.

W bezpośredniej demokracji obywatele Szwajcarii pokazali, że to oni są gospodarzami we własnym kraju. W najlepszej dotychczas wymyślonej formie rządów, jaką jest właśnie demokracja bezpośrednia, Szwajcarzy pokazali swojej władzy, że to oni są najważniejsi, że oni są podmiotem, że nie poddadzą się dyktatowi mniejszości, bez względu na to, jak będzie to odbierane w innych krajach.