Łapy precz od prezydenta

Dzisiejsza konferencja prasowa premiera D.Tuska była dla mnie zaskoczeniem. Mam po niej bardzo mieszane uczucia. Bo od dawna jestem za wprowadzeniem jednomandatowych okręgów wyborczych, zniesieniem Izby Wyższej i ograniczeniem ilości posłów w Izbie Niższej.
Jednak łapy precz od powszechnych wyborów prezydenta. Obecny premier RP chce, by prezydenta RP wybierało Zgromadzenie Narodowe. Chce mu także odebrać prawo veta.
To nie jest pomysł niedorzeczny – to pomysł obłudny i cyniczny. I to obłudny i cyniczny podwójnie, bo powoduje skutki krótko i długoterminowe, podobno dla dobra nas - obywateli. Ma zapewnić p.Tuskowi pewny wybór na prezydenta RP bez względu na to, jak będą się rozkładały nastroje społeczne przez najbliższy rok (do wyborów prezydenckich). PO tak czy siak do wyborów prezydenckich będzie miała większość w Sejmie i Senacie. Dlatego p.Tusk może być spokojny o elekcję, jeśli wyboru dokona Zgromadzenie Narodowe.
Po raz kolejny w RP chce zmieniać się sposób wybierania prezydenta pod konkretnego człowieka. Ale nie zapominajmy – o sposobie wyboru prezydenta RP decyduje Konstytucja RP. Dla tych, którzy zapomnieli – obywatele nie mają inicjatywy wprowadzenia zmian w konstytucji – nawet w drodze referendum.
Długoterminowe konsekwencje ograniczenia władzy prezydenckiej oraz bezpośredniego wyboru prezydenta to bardzo realne niebezpieczeństwo skupienia całej władzy wykonawczej i ustawodawczej w ręku jednej partii (w zasadzie jednej osoby). Takie skupienie może także bezpośrednio oddziaływać na władzę sądowniczą (poprzez nominacje). Szczególnie na obsadę personalną Trybunału Konstytucyjnego.

Tak – bardzo obawiam się skupienia tak szerokich prerogatyw w jednym ręku. Obawiam się nie tylko ograniczenia swobód obywatelskich, ale bezpośredniego wpływu na kierunki rozwoju i stanowienia prawa grup nacisku posiadających pieniądze.
Historia pokazała, że jest się o co bać.
No cóż, uważam, że każde skupienie i umocnienie władzy powoduje wzrost siły państwa, a to z kolei jest niebezpieczne dla obywateli. Mam przytoczyć dowody? Dobrze – tak na szybko – sprawa Janusza Lewandowskiego (były minister), Jacka Karnowskiego (prezydent Sopotu), Piotra Lewandowskiego i Michała Lorenca (Optimus), działalność CBA – obrzydliwa i perfidna.
Czy ktoś pamięta, że w RP jest DWANAŚCIE służb specjalnych? W sporze obywatel – państwo (ZUS, służba zdrowia czy US to też państwo) obywatel jest z gruntu na gorszej pozycji. Już teraz państwo posługuje się metodami podsłuchu (z roku na rok stosowanego szerzej), zakupu kontrolowanego, czy prowokacji. Aparat państwowy jest faktycznie poza kontrolą, dysponuje nieograniczonymi środkami finansowymi i technicznymi. Już dziś prawo bardziej chroni swoje interesy niż interesy (dobra) swoich obywateli – choćby surowość kar za przestępstwa fałszowania pieniędzy, przestępstwa podatkowe, czy obecnie pomysł karania więzieniem za handel w miejscach niedozwolonych.
Coraz częściej słyszy się głosy zmierzające do ograniczenia uprawnień kontrolnych zwykłych obywateli i dziennikarzy (ograniczenie dostępu do informacji). Coraz częściej słyszy się o planach ograniczenia dostępu do Internetu, licencjonowania użytkowników itp.

Dożyliśmy czasów, kiedy państwo obywatelskie zmieniło się ponownie w państwo partyjne. Od momentu, kiedy partie stały się utrzymankami państwa, ich działalność skupiła się wokół jednego – uzyskania jak największej liczby posłów w parlamencie. Nie dlatego, by móc rządzić dla dobra obywateli, ale po to, by uzyskać jak największe finansowanie z budżetu. Stąd niedorzeczne, nierealne obietnice przedwyborcze, o których zapomina się już w noc ogłoszeń wyników wyborów. Stąd niemożność wprowadzenia reform służby zdrowia, systemu emerytalnego, wymiaru sprawiedliwości, edukacji. Te działania byłyby niepopularne, a jako takie prowadziłyby do utraty elektoratu. A utrata elektoratu przekłada się na utratę władzy. Utrata władzy to utrata pieniędzy (przede wszystkim dla członków partii na dole). A jak uczył Niccolo Machiavelli „ludzie łatwiej zniosą śmierć ojca, niż stratę ojcowizny”.

Reasumując – łapy precz od wolnych wyborów, łapy precz od swobód obywatelskich. Domagajmy się ograniczenia uprawnień organów państwa. Pamiętajmy i domagajmy się rozszerzenia demokracji bezpośredniej. Nie dajmy sobie odebrać tego, co wywalczyliśmy.